Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

Το καθαρότερο πράγμα της δημιουργίας

Για τη φίλη μου την Ελπίδα που μου το έστειλε
Το καθαρότερο πράγμα της δημιουργίας

(ποίηση: Νικηφόρος Βρεττάκος, 1912-1991)

Δεν ξέρω, μα δεν έμεινε καθόλου σκοτάδι.

Ο ήλιος χύθηκε μέσα μου από χίλιες πληγές.

Και τούτη τη λευκότητα που σε περιβάλλω
δε θα τη βρεις ούτε στις Άλπεις, γιατί αυτό ο αγέρας
στριφογυρνά ως εκεί ψηλά και το χιόνι λερώνεται.
Και στο λευκό τριαντάφυλλο βρίσκεις μια ιδέα σκόνης.
Το τέλειο θαύμα, θα το βρεις μοναχά μες στον άνθρωπο:
λευκές επεκτάσεις που ακτινοβολούν αληθινά
στο σύμπαν και υπερέχουν. Το πιο καθαρό
πράγμα λοιπόν της δημιουργίας δεν είναι το λυκόφως,
ούτε ο ουρανός που καθρεπτιζεται μες στο ποτάμι, ούτε
ο ήλιος πάνω στης μηλιάς τ άνθη. Είναι η αγάπη.


Ὁ Νικηφόρος Βρεττάκος (1912-1991), γράφει ὁ Μιχαὴλ Περάνθης, εἶναι «Ποιητὴς τῆς ἐλεύθερης φαντασίας, ἀφήνεται σὲ λυρικὲς ὀνειροπολήσεις, ἄλλοτε στοὺς κανόνες τῆς μετρικῆς καί, συχνότερα, σὲ ρυθμικὴ διαδοχὴ στίχων. Ἰδιοσυγκρασία εὐαίσθητη, φύση συναισθηματικὴ καὶ γνησίως λυρική, τυλίγει τὰ γραπτά του μὲ μιὰ διάχυση τρυφερότητας, δινοντὰς τοὺς τὸ ἅπλωμα, τὸ γύρισμα καὶ τὴν ἐλαστικότητα τῆς φαντασίας του».
Μουσικό θέμα: Ευανθία Ρεμπούτσικα- "Σύμπαν"¨( από το soundtrack της ταινίας "Πολίτικη Κουζίνα").

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου