Έχοντας υπόψη τα παρακάτω:
Α.
Ότι η εργασία στον ιδιωτικό τομέα ήταν αναγκαστική εξαιτίας της
πολύχρονης αναμονής για διορισμό ή την αναμονή για τον κάθε φορά επόμενο
ΑΣΕΠ .
Β. Το έργο που προσφέραμε στον ιδιωτικό τομέα δεν διέφερε σε τίποτα από αυτό που προσφέρουμε στη δημόσια εκπαίδευση.
Γ.
Ότι αυτό τον χρόνο που δεν μας τον αναγνωρίζουν, τον συναντάμε διαρκώς
μπροστά μας (καθυστέρηση μισθολογικής και βαθμολογικής εξέλιξης).
Δ.
Όσο η καθεμιά από εμάς ενεργεί μόνη της, είναι πολύ εύκολο για την
πολιτεία να αδιαφορεί εμμένοντας στο ν.2817/2000 (άρθρο 8, παρ.8) ο
οποίος στην ουσία δεν αναγνωρίζει, την προϋπηρεσία σε όλα τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία
Ε. Επειδή όπως φαίνεται και από την
ανακοίνωση του Συλλόγου Βύρωνα- Καισαριανής - Παγκρατίου η ιστορία αυτή
κρατάει 8 χρόνια και θα κρατάει άλλα τόσα, αν δεν οργανωθούμε …
Θεωρώ
ότι είναι αναγκαίο όσες έχουμε το πρόβλημα, αντί να εκνευριζόμαστε
«κατά μόνας και κατ’ οίκον» , να συντονιστούμε και να δράσουμε από
κοινού.
Επειδή
οι αριθμοί μετράνε, θα πρότεινα τη δημιουργία μιας λίστας γνωριμίας και
ενημέρωσης ώστε από το Σεπτέμβρη να προγραμματίσουμε τα επόμενα βήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου