Αντιγράφω από τον τοίχο του Αιρετού ΠΥΣΠΕ ΗρακλείουΖαχαρία Καψαλάκη στο Facebook

• 
  

  ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΚΑΨΑΛΑΚΗΣ

  Την πρώτη ημέρα στο σχολείο φέτος μπορεί να την φανταζόμασταν αλλιώς… Αλλά «το κάθε πέρυσι και καλύτερα», να καταντά πλέον γραφικό…
  Το φετινό πρώτο χτύπημα του κουδουνιού, να μας θυμίζει το γκρίζο φόντο της χώρας που λέγεται Ελλάδα…
  Αντικατοπτρισμός της πραγματικότητας που βιώνουμε καθημερινά το σημερινό δημόσιο σχολείο…
  Χωρίς βιβλία, χωρίς εκπαιδευτικούς, με κακοπληρωμένους εκπαιδευτικούς, με εξαθλιωμένους οικονομικά γονείς, με κουτσουρεμένες έως κατηργημένες οι μορφές αντισταθμιστικής αγωγής, με κατηγοριοποιήσεις σχολείων και σε λίγο με κατηγοριοποιήσεις εκπαιδευτικών…
  Το δημόσιο σχολείο του σήμερα, είναι ένα φάντασμα του παρελθόντος… Με λιγότερους εκπαιδευτικούς, με ελάχιστα χρήματα για την καθημερινότητά του, με πολλά προβλήματα, με μιζέρια…
  

  Και το χειρότερο: Φέτος μπαίνουμε στις τάξεις με το κεφάλι κατεβασμένο…
  Η σημερινή επισημοποίηση των 200 διορισμών στην εκπαίδευση αποτελεί ένα ακόμα φτύσιμο στον Έλληνα εκπαιδευτικό, ένα ακόμα φτύσιμο στο δημόσιο σχολείο…
  Το ερώτημα είναι: Μέχρι πότε συνάδελφοι; Μέχρι πότε;