«Οι σοφοί λαοί ποτέ δεν μετατρέπουν τις περιστασιακές ανάγκες σε κανόνα δικαίου. Φοβούμαι ότι εμείς δεν το αποφεύγουμε», τόνισε ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης, αναφερόμενος στον εμβληματικό τρόπο με τον οποίο προβάλλεται εσχάτως ο όρος «επίορκος», προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ψυχολογικό κλίμα που δεν βοηθάει τη νομιμότητα. «Μπορεί να βοηθάει άλλες σκοπιμότητες», επισήμανε «δείχνοντας» κατ' αυτό τον τρόπο τις μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας και την προαπαιτούμενη συρρίκνωση της δημόσιας διοίκησης.
Στην τοποθέτησή του στην ημερίδα της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) με θέμα «Αποτελεσματικότητα, Διαφάνεια, Δικαιοσύνη και Τοπική Αυτοδιοίκηση», τόσο ο ίδιος όσο και ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Χαράλαμπος Αθανασίου τόνισαν ότι ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός είναι εσφαλμένος, γιατί καταργεί το τεκμήριο της αθωότητας.
«Δεν θα έπρεπε αυτός ο χαρακτηρισμός να μπει ως στοιχείο της δανειακής σύμβασης. Θα μπορούσε να βρεθεί ένας άλλος επιθετικός προσδιορισμός. Το κριτήριο αθωότητας είναι κατάκτηση του ελληνικού πολιτισμού, και από εδώ το χαρίσαμε σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Δεν είναι δυνατόν, λοιπόν, να χαρακτηρίζεται εκ προοιμίου κάποιος επίορκος χωρίς να έχουμε αμετάκλητη, όχι τελεσίδικη, δικαστική απόφαση», τόνισε ο κ. Αθανασίου.
Οσον αφορά το θέμα της αργίας των υπαλλήλων, ο αναπληρωτής υπουργός, καταθέτοντας την προσωπική του άποψη, τόνισε ότι είναι αντίθετος στο να τίθεται κάποιος σε αργία μόνο με τη δίωξη και υποστήριξε ότι πρέπει να υπάρχει απόφαση δικαστηρίου, η οποία ανάλογα με το αδίκημα μπορεί να είναι οριστική ή τελεσίδικη. Το ζήτημα αυτό εξετάζεται σε αρμόδια επιτροπή που έχει συσταθεί στο υπουργείο Εσωτερικών.
Ηταν ο ίδιος ο υπουργός Εσωτερικών, Ευριπίδης Στυλιανίδης, ο οποίος έδωσε τον τόνο των παρενεργειών που συνεπάγεται το κλίμα κατασκευής επιόρκων, συμπεριλαμβάνοντας στην τοποθέτησή του την επισήμανση ότι πρέπει να αποφευχθεί, με τη συνδρομή Πολιτείας, Δικαιοσύνης, Κοινοβουλίου και Αυτοδιοίκησης, η λογική του εκκρεμούς.
«Οσο επικίνδυνη για την κοινωνία είναι η λογική της πλήρους ατιμωρησίας, άλλο τόσο επικίνδυνη είναι η λογική της πλήρους τιμωρητικότητας. Και το λέω αυτό διότι από μια μελέτη που έχουμε κάνει έχουμε διαπιστώσει τον τελευταίο καιρό ότι οι υπεύθυνοι φοβούνται πια να υπογράψουν, και το κόστος των μη αποφάσεων στην Ελλάδα είναι τριπλάσιο από το κόστος των κακών αποφάσεων.
»Πρέπει βεβαίως να ονομαστούν και στοιχειοθετημένα να κατηγορηθούν αυτοί που είναι υπόλογοι και δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους, και επίορκοι, και να τιμωρηθούν με τον πιο αυστηρό και παραδειγματικό τρόπο. Πρέπει από την άλλη, όμως, και να προστατευθούν οι υπόλοιποι που κάνουν σωστά τη δουλειά τους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου