Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Μία
εβδομάδα πέρασε από την οριακή υπερψήφιση ενός ακόμα νομοσχεδίου
ταφόπλακα για δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που οδηγούνται σε μία
δεξαμενή ανέργων δίχως πάτο. Ενός νομοσχεδίου που ωθεί ακόμα πιο βαθιά
στο μεσαίωνα καθώς χάνονται ακαριαία κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα
που κατακτήθηκαν με αίμα.
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013
- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Αυτό που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό από όλη την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι οι ομιλίες ή οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων αλλά η εικόνα των βουλευτών του κυβερνητικού σχήματος που προσέγγισαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για το "θετικό" αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Γέλια τρανταχτά, ικανοποίηση σε πανηγυρικό κλίμα για τις επερχόμενες απολύσεις, η μοναδική αληθινή τους ίσως στιγμή από όσες έχει καταγράψει ο φωτογραφικός φακός.
Πρέπει να δώσουμε στο γεγονός αυτό την σημασία που του αρμόζει. Οι κυβερνώντες εδώ και μήνες περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιοφωνικό σε ραδιοφωνικό σταθμό και με κροκοδείλια δάκρυα εκφράζουν την οδύνη τους για το δράμα του ελληνικού λαού και για τα μέτρα που καλούνται να πάρουν καθως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός. Ή μνημόνια, απολύσεις και ανέχεια ή καταστροφή.
Κι ενώ λοιπόν ψηφίζουν τάχα μου με βαριά καρδιά αλλά με τη σύνεση και τη λογική του σώφρονα-ρεαλιστή υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κρατήσουν τα προσχήματα. Χωρίς ουσιαστική νομιμοποίηση, με μόλις 153 ψήφους εκ των οποίων οι 50 ανήκουν στις έδρες μπόνους, πέρασαν οριακά το νομοχέδιο κι όμως καμία σκοτεινή σκέψη δεν περνάει από το νου τους. Η χαρά δεν τους αφήνει να κρυφτούν μα ούτε και να προβληματιστούν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που η καταγραφή ενός στιγμιότυπου έχει και ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Επισφραγίζεται με περισσή ξεδιαντροπιά και αναισθησία αυτό που όλοι επί της ουσίας γνωριζουν. Ακόμα και εκείνοι που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, είτε υποκριτικά είτε βλακωδώς εξακολουθούν να δικαιολογούν τις υιοθετούμενες πολιτικές: Ότι αυτοί οι άνθρωποι ειναι αδίστακτοι και ανήθικοι, ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα μπροστά στην εξασφάλιση του συμφέροντός τους.
Κι έτσι,την ώρα που ένας καθηγητής πατέρας τριών παιδιών βυθίζεται στην απελπισία μία Φωτεινή Πιπιλή θριαμβολογεί και χάσκει σαν κρετίνος. Κρατώ αυτή τη φωτογραφία για να μην ξεχάσω ποτέ και εύχομαι να έρθει η ώρα όπου η έξοδος διαφυγής για τους περιχαρείς "σωτήρες" θα βρίσκεται αποκλειστικά στις ταράτσες των κτιρίων.
Tης Γιώτας Ιωαννίδου, 23/7/2013- See more at: http://www.all4fun.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6977&catid=74&Itemid=154#sthash.iTKENU1M.4Y3xbsUn.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου