Αφού οι Παρεμβάσεις (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) επί δύο μήνες έπαιζαν μικροπαραταξιακά παιχνίδια στην πλάτη των συναδέλφων, αφήνοντας ασυγκρότητο το ΔΣ της ΔΟΕ, με σημερινή ανακοίνωσή τους θυμήθηκαν με καθυστέρηση κάποιων μηνών τα προβλήματα των συναδέλφων, τις αποσπάσεις, το πρόγραμμα δράσης του κλάδου και την ανεργία χιλιάδων αναπληρωτών.Στη συνάντηση βέβαια της ΔΟΕ με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, πρότειναν να μη γίνει καμία αναφορά σε αποσπάσεις, μετατάξεις κλπ γιατί είναι «μικρά» θέματα που λύνονται μόνο με διαδικασίες κινήματος (έτσι δήλωσαν!!) και να μπει ζήτημα ανατροπής της Κυβέρνησης, εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μνημόνια!
Οι «συνδικαλιστικοί ογκόλιθοι» δεν ασχολούνται με τα απλά, στον παραμορφωτικό καθρέφτη της ύπαρξή τους φαντασιώνονται τους στρατηλάτες και τους ανατροπείς του συστήματος… Τόση σοβαρότητα, τόση υπευθυνότητα, τόση έγνοια για τα προβλήματα των συναδέλφων!! Γι΄ αυτό σταθερά διαλέγουν την «κοπάνα» από τις ευθύνες, για να μπορούν να αερολογούν και να παριστάνουν τους ψευτοεπαναστάτες!
Προσπαθούν να εκμεταλλευτούν σύμφωνα με την προσφιλή τους τακτική, τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοί μας, προκειμένου να τα αξιοποιήσουν για μικροπαραταξιακά οφέλη, χωρίς όμως να αναλαμβάνουν καμία ευθύνη και χωρίς να έχουν κάποια ρεαλιστική πρόταση για τη λύση τους.
Αυτοί που εξαρχής δήλωσαν πως δεν θέτουν υποψηφιότητα για κανένα αξίωμα στο Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. ούτε ψηφίζουν κανέναν, μόλις συγκροτήθηκε το Δ.Σ. ψάχνουν, και πάλι, για συμβιβασμένες ηγεσίες. Βέβαια στην ΑΔΕΔΥ προχθές ψήφισαν την πρότασή της ΠΑΣΚ (ομόφωνα ψηφίστηκε) για 48ωρη απεργία, αυτό όμως βέβαια δεν τους εμποδίζει να την καταγγέλλουν ταυτόχρονα. Αιδώς Αργείοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ...δήθεν ανεξάρτητοι...όπου φυσάει ο άνεμος είστε...
Τη στιγμή που ο κλάδος μας δέχεται τη χειρότερη επίθεση στην ιστορία του και πρέπει να «παρατάξει» το σύνολο των δυνάμεών του απέναντι στη συνεχιζόμενη επίθεση και η αντιμετώπιση των προβλημάτων απαιτεί την ΕΝΟΤΗΤΑ όλων των δυνάμεων του, οι Παρεμβάσεις (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) κρατώντας σταθερά τη σημαία της συνδικαλιστικής ανευθυνότητας, συνεχίζουν το ρόλο του αξιολογητή των άλλων και αντί να συμβάλλουν στηδυναμική συσπείρωση των εργαζομένων για την ανατροπή της εφαρμοζόμενης πολιτικήςπροσπαθούν να διχάσουν και να διαιρέσουν για άλλη μια φορά τους συναδέλφους. Όμως τα οξυμμένα προβλήματα και η λαίλαπα που μαστίζει την εκπαίδευση δεν προσφέρονται για άναρθρες κραυγές, ούτε για παραταξιακές παντιέρες και διαχωρισμούς. Απαιτούν ενότητα, ωριμότητα , υπευθυνότητα, και αγώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου