Η Κατοχική βία στην Ευρυτανία. Η προϊσταμένη των Γ.Α.Κ. Ευρυτανίας σε διεθνές συνέδριο - Τα βασικά σημεία της εισήγησής της

Στο διεθνές ιστορικό συνέδριο με τίτλο «Κατοχική βία, 1939-1945: η ελληνική και ευρωπαϊκή εμπειρία», που θα γίνει στις 16, 17 και 18 Αυγούστου 2014 στη μαρτυρική κοινότητα Κομμένου Άρτας, θα πάρει μέρος -ως εισηγήτρια- η προϊσταμένη των Γ.Α.Κ. Ευρυτανίας δρ Φιλολογίας Μαρία Παναγιωτοπούλου

Η Ελλάδα, ως γνωστόν, υπέστη κατά την περίοδο 1939-1945 την αλόγιστη βία των δυνάμεων κατοχής. Δολοφονίες, καταστροφές πόλεων και χωριών, εξανδραποδισμός, λεηλασίες, καταναγκαστική εργασία, βασανιστήρια, πείνα, εγκλεισμός σε στρατόπεδα κράτησης και συγκέντρωσης, γενοκτονία κ.α. αποτέλεσαν χαρακτηριστικά της βίας που ακολούθησε την εισβολή και την εγκατάσταση των ναζιστικών και φασιστικών στρατευμάτων.

Η εισήγηση για την Ευρυτανία

Η κα Παναγιωτοπούλου θα ασχοληθεί με την περίπτωση της Ευρυτανίας, ενός τόπου που πλήρωσε ιδιαίτερα βαρύ τίμημα στους κατακτητές, μετρώντας νεκρούς, κατεστραμμένα χωριά και λεηλατημένες περιουσίες. «Μνήμη και Λήθη: Ιχνηλατώντας τη διατήρηση της μνήμης της κατοχικής βίας στην τοπική Ιστορία της Ευρυτανίας» είναι ο τίτλος της εισήγησης που θα παρουσιάσει η προϊσταμένη των ΓΑΚ κατά την τρίτη και τελευταία ημέρα του συνεδρίου.

Μια περίληψη της εισήγησης: «Η Ευρυτανία, άρρηκτα συνδεδεμένη με το ιστορικό γεγονός της Εθνικής Αντίστασης -καθώς είναι ευρύτατα γνωστό- βίωσε τη κατοχική βία με διάφορες μορφές, όπως εκτελέσεις αμάχου πληθυσμού ως αντιποίνων και πυρπολήσεις οικισμών.

Στόχος της εισήγησης είναι να καταδειχθεί κατά πόσο το γεγονός αυτό και η μνήμη του αναδεικνύεται και διατηρείται: α) από τους μεταγενέστερους Ευρυτάνες συγγραφείς της τοπικής ιστορίας σε κείμενά τους ( μελέτες ή άρθρα σε τοπικό τύπο) και β) από τους ομιλητές των επίσημων θεσμοθετημένων εορτασμών της Εθνικής Αντίστασης οι οποίοι λαμβάνουν χώρα στην περιοχή υπό την αιγίδα των Δήμων (τώρα Καρπενησίου και Αγράφων) και στο παρελθόν και από την τέως Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ευρυτανίας.

Γιατί είναι γνωστό ότι οι λόγοι που εκφωνούνται σε τέτοιους εορτασμούς επιτελούν ένα ρόλο δημόσιας ιστορίας και συντελούν στη διαμόρφωση της συλλογικής ιστορικής συνείδησης».

ΠΗΓΗ