Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

ΣΚΕΨΕΙΣ

Αισθάνομαι θυμό, αηδία και θλίψη. για όλα όσα γίνονται γύρω μου. Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα που λέει και το τραγούδι.
Χρωστά πολλά η εκπαίδευση στο σκαπανέα δάσκαλο ο οποίος με το φιλότιμο που τον διακρίνει διαπαιδαγωγεί χρόνια τώρα γενιές Ελλήνων. Κόντρα σε όλα τα προβλήματα, μακριά από τα σπίτι, την οικογένεια, προσφέρει με μεράκι τις γνώσεις σε όλα τα παιδιά που μετέχουν της ελληνικής παιδείας. Δεν περιμένει ευχαριστώ ν΄ ακούσει από το Κράτος. Του φτάνει το ευχαριστώ και η αναγνώριση από τους μαθητές και τους γονείς τους. Και τώρα έρχεται η ελληνική πολιτεία να τον επιβραβεύσει με μείωση μισθού!!!!!
Δεν πάει άλλο. Ως εδώ συναδέλφισσες – συνάδελφοι. Πρέπει να αντιδράσουμε μακριά από κόμματα, όλοι μαζί ενωμένοι στον αγώνα. Το χρωστάμε στα παιδιά μας στον εαυτό μας στις επόμενες γενιές που θα ρθουν. Όχι άλλη απαξίωση.
Κανένα σχολείο να μην ανοίξει το Σεπτέμβρη.
Περιμένω από τους βουλευτές να δείξουν την ανάλογη ευαισθησία που δείξαν για τους ιδιοκτήτες ταξί

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου