Γιορτή της Μητέρας: Η συγκινητική εξομολόγηση μιας μητέρας που το παιδί της νόσησε από καρκίνο

Κάθε μητέρα θέλει το καλύτερο για το παιδί της και θα έκανε τα πάντα για να είναι υγιές κι ευτυχισμένο. Όμως, ο παράγοντας υγεία είναι κάτι που πολλές φορές δεν μπορούμε να προβλέψουμε και οι δοκιμασίες έρχονται στη ζωή για να μας κάνουν πιο δυνατούς και να μας διδάξουν να μη χάνουμε το κουράγιο και την αισιοδοξία μας.

Με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας θελήσαμε να υμνήσουμε τις μητέρες εκείνες που η ζωή είχε άλλα σχέδια για την οικογένεια τους, που βίωσαν το χειρότερο εφιάλτη που δεν είναι άλλος για μια μητέρα από το να βλέπει το παιδί της να υποφέρει. Μητέρες που ενώ η γέννηση του παιδιού τους προμήνυε κάθε καλό οιωνό, στη συνέχεια όλα ανατράπηκαν λόγω κάποιου σοβαρού προβλήματος υγείας που τους χτύπησε την πόρτα χωρίς να το περιμένουν.

Η Μένια Κουκουγιάννη είναι μία από εκείνες τις μαμάδες που είδε όλο τον κόσμο της να αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη. Η 3,5 ετών τότε κορούλα της, η Νεφέλη, διαγνώσθηκε με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία και πέρασε την πιο τρυφερή φάση της ζωής της μπαινοβγαίνοντας στο Ογκολογικό Νοσοκομείο Παίδων. Σήμερα, 3 χρόνια από την ημέρα της διάγνωσης που έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στην οικογένεια, η 7χρονη Νεφέλη αναπληρώνει το χαμένο χρόνο και απολαμβάνει στιγμές οικογενειακής ευτυχίας, απαλλαγμένη από την ασθένεια που την ταλαιπώρησε όλο αυτό το διάστημα.

Μέσα από τη δική τους εμπειρία με τον παιδικό καρκίνο, οι γονείς της Νεφέλης αποφάσισαν να ενημερώσουν κι άλλους γονείς που περνάνε την ίδια δοκιμασία, αλλά και όσους θέλουν να συμπαρασταθούν στο παιδί που νοσεί και την οικογένειά του. Το karkinaki.gr δημιουργήθηκε με σκοπό να καλύψει το τεράστιο ενημερωτικό κενό που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα αναφορικά με τον παιδικό καρκίνο. Με ένα συγκινητικό κείμενο που φιλοξενεί το Infokids.gr από το karkinaki.gr, η δημιουργός του Μένια Κουκουγιάννη φέρνει στη μνήμη της όλες εκείνες τις στιγμές και συγκλονίζει.

Μια φορά μαμά παιδιού με καρκίνο, πάντα μαμά παιδιού με καρκίνο...

Έμαθα ότι τα παιδιά νοσούν από καρκίνο όταν νόσησε η Νεφέλη, 3,5 χρονών τότε. Δεν κάναμε τίποτα να το προκαλέσουμε, δεν κάναμε τίποτα λάθος στην ανατροφή της, δεν ήταν εκτεθειμένη σε κανένα κίνδυνο. Μια μέρα, απλά, η λευχαιμία της επιτέθηκε.

Κορτιζόνη. Χημειοθεραπεία. Μυέλογραμμα. Ενδοραχιαίες. Σχήματα. Πρωτόκολλα. Λευκά αιμοσφαίρια. Νοσηλεία. Ογκολογία. Έχουν περάσει 3 χρόνια. Όλα όμως είναι σαν να συνέβησαν χθες.

Ξαναγεννήθηκα όταν η Νεφέλη νόσησε με καρκίνο. Η ζωή σώπασε όταν το παιδί μου αρρώστησε.Δουλειά, άγχος, στρες, παράπονα, δάνεια, φόροι, όλα έπαψαν να έχουν σημασία. Ο καρκίνος έφερε τη θλίψη και τη συμπόνια στη ζωή μου, αλλά κυρίως μου αποκάλυψε την πραγματική αξία της ζωής.

Μια φορά μαμά παιδιού με καρκίνο, πάντα μαμά παιδιού με καρκίνο.

Αυτά που ξέρω, λοιπόν, με την καρδιά μου είναι:

Είναι το πιο αδιανόητο πράγμα να ακούς ότι το παιδί σου νοσεί με καρκίνο.

Δεν υπάρχει τίποτα να κάνεις, τίποτα να πεις να το διορθώσεις.

Κάθε περίπτωση είναι μοναδική. Άκου όσα συμβαίνουν στα διπλανά δωμάτια αλλά το δικό σου παιδί δίνει τη δική του μοναδική μάχη με τον καρκίνο.

Μωρά γεννιούνται με καρκίνο.

Τα παιδιά έχουν «εκρήξεις θυμού» και χτυπιούνται στα πατώματα όταν δεν τους κάνεις τα χατίρια, ακόμη κι όταν έχουν καρκίνο.

Έφηβοι από το νοσοκομείο πηγαίνουν σε τελετή αποφοίτησης και ξαναγυρίζουν στο νοσοκομείο να συνεχίσουν τη θεραπεία τους.

Τα παιδιά συχνά αντέχουν μεγαλύτερες δόσεις χημειοθεραπείας από τους ενήλικες.

Τα παιδιά παίζουν κρυφτό, κυνηγητό, ανεβαίνουν σε ποδήλατα και αυτοκινητάκια έχοντας μαζί τους το στατό με τη θεραπεία τους.

Η χημειοθεραπεία είναι απαίσια.

Το να κοιμάσαι σε κρεβάτι νοσοκομείου με το άρρωστο παιδί σου δίπλα σου, σου μαθαίνει πόσες ιδιαίτερες ικανότητες έχεις, όπως το να πεταχτείς, να αρπάξεις ένα καλάθι και να προλάβεις τον εμετό του παιδιού μέσα στον ύπνο του, να σταματήσεις το αίμα που πετάγεται από την σπασμένη φλέβα πριν λερωθεί το κρεββάτι, να κάθεσαι μέρες ξάγρυπνη δίπλα στο παιδί σου.

Συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό στον κόσμο από το να γίνει το παιδί σου καλά.

Σκίζεται η καρδιά σου όταν βλέπεις τις πληγές στο απαλό δέρμα του μωρού σου.

Η αγάπη της μαμάς δεν έχει όρια. Ακόμη κι όταν της ρίξεις μια μπουνιά στα μούτρα.

Δε θα ξεχάσεις ποτέ την αίσθηση από το απαλό φαλακρό κεφαλάκι του παιδιού σου όταν ακουμπάει το μάγουλο σου.

Κάθε πόνος, πυρετός, βήχας, συνάχι, θα σου θυμίζει ότι ο καρκίνος μπορεί να ξανάρθει. Όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Στατιστικά, μετρήσεις, ιστορίες, θαύματα, δε σημαίνουν τίποτα όταν αφορά το παιδί σου.

Τα παιδιά δεν παραιτούνται ποτέ. Ούτε και οι γονείς τους.

Μια ευχή για τη Γιορτή της Μητέρας

Η Μένια Κουκουγιάννη θυμάται το παρελθόν με ανακούφιση, αλλά δεν ξεχνάει όσες μανούλες περνούν το μαρτύριο που πέρασε εκείνη και η κόρη της πριν από μερικά χρόνια. Με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας στέλνει σε όλες τις ηρωίδες μητέρες το δικό της μήνυμα μέσα από το Infokids.gr και γίνεται συμπαραστάτης στη δύσκολη μάχη που δίνει καθημερινά η οικογένεια τους με τον καρκίνο:

«Απολαύστε κάθε στιγμή με τα παιδιά σας. Και τις "καλές" και τις "κακές". Και τις "μικρές" και τις "μεγάλες"...

Ο χρόνος είναι σκληρός... και περνάει γρήγορα...

Η ζωή με τα παιδιά μας όμως είναι μόνο δική μας.

Μια μεγάλη αγκαλιά σε εκείνες τις μανούλες που η αγκαλιά τους είναι άδεια... Θα είναι όμως για πάντα μητέρες...»

Μαμά Μένια

http://www.infokids.gr/menia-koykoygianni-i-sygkinitiki-ekso/