Είναι ντροπή το καθεστώς και η δομή της Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα του 2012-Δώσαμε λύσεις όπου μπορέσαμε

ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr
«Το καθεστώς και η δομή της Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα του 2012 είναι ντροπή. Είναι ένα καθεστώς και μία δομή της Ελλάδας του '50 και δεν ταιριάζει στην Ελλάδα του σήμερα. Αυτό έχουμε δυστυχώς, αυτό έχουμε παραλάβει».

Την δήλωση αυτή έκανε σήμερα ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό Alpha 9,89 και τους δημοσιογράφους Δημήτρη Αλφιέρη, Βαγγέλη Δουράκη και Μαρία Νικόλτσιου για τα προβλήματα στα ειδικά σχολεία.
Παράλληλα οκ. Υπουργός ανακοίνωσε πως συγκρότησε μία ομάδα έργου, για τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου που αφορά τα ζητήματα αυτά και να δωθούν λύσεις.
Ο κ. Αρβανιτόπουλος εξέφρασε τη δυσαρέσκειά τους με τον κατακερματισμό των αρμοδιοτήτων στην Ειδικής Αγωγή και ξεκαθάρισε «Εγώ θέλω αυτό να το τελειώσουμε. Δηλαδή, να συγκεντρωθούν οι αρμοδιότητες, ούτως ώστε ένας να είναι ο υπεύθυνος και ένας να λογοδοτεί. Αυτός ο κατακερματισμός που υπάρχει στην Ειδική Αγωγή είναι προβληματικός, δημιουργεί προβλήματα. Η δική μου εισήγηση, προς τον Πρωθυπουργό είναι να υπάρξει μία συγκέντρωση αρμοδιοτήτων, ούτως ώστε αυτό το «μπαλάκι» να μη γίνεται, να μην υπάρχει. Ένας να είναι ο υπεύθυνος, και να λύνει τα θέματα. Το δεύτερο και μακροπρόθεσμο, είναι ότι πρέπει να υπάρξει αύξηση των πόρων. Και αυτό κάνουμε».

Δημήτρης Αλφιέρης: Άκουσα λίγο νωρίτερα τη Μαρία Νικόλτσιου στην εκπομπή της να μιλά αυστηρά για ένα θέμα, που όπως είπες κι εσύ στην εκπομπή σου, Μαρία, πρέπει να δείξουμε ιδιαίτερη προσοχή. Πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι απέναντι σε μία συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, που κουβαλάνε το δικό τους σταυρό. Ο Υπουργός Παιδείας, ο κ. Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, ανταποκρίθηκε στο αίτημά μας να βγει και να δώσει τις δικές του απαντήσεις σε αυτό το θέμα, για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες ή όπως είπες εσύ Μαρία ενωρίτερα, με τις ειδικές ικανότητες.

Μαρία Νικόλτσιου: Και για όσους άνοιξαν τώρα τους ραδιοφωνικούς τους δέκτες, το πρόβλημα ποιο ήταν; Τα ειδικά σχολεία έκαναν χθες μία κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας, καθώς για πολύ καιρό οι οδηγοί που τα μετέφεραν είναι απλήρωτοι. Υπάρχουν, επίσης, πολλά κενά καθηγητών σ' αυτά τα σχολεία.

Βαγγέλης Δουράκης: Και ενώ για όλους έχει ξεκινήσει η σχολική περίοδος την 1η Σεπτέμβρη, γι' αυτά τα παιδιά δεν έχει ξεκινήσει.

Μαρία Νικόλτσιου: Έτσι. Και ακούσαμε και το παράπονο των γονέων ότι ζήτησαν να δουν τον υπουργό και δεν κατάφεραν να τον δουν.

Δημήτρης Αλφιέρης: Νομίζω ότι η αγωνία των ανθρώπων αυτών και όποιος είναι γονιός και έχει ένα τέτοιο πρόβλημα στο σπίτι του, λογικό είναι να προσπαθεί με κάθε τρόπο να βρει το δίκιο του και να λύσει αυτό το πρόβλημα. Εμείς βρήκαμε τον Υπουργό Παιδείας, τον κ. Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο. Κύριε Υπουργέ, καλημέρα και σας ευχαριστούμε που είστε σήμερα κοντά μας.

Υπουργός: Καλημέρα και ευχαριστώ εγώ.

Δημήτρης Αλφιέρης: Είναι κοντά μας η Μαρία Νικόλτσιου και ο Βαγγέλης Δουράκης, μιας και ανέπτυξαν στη δική τους εκπομπή το θέμα αυτό, κύριε Υπουργέ. Και να δούμε ακριβώς τι έχει συμβεί με τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, τα παιδιά με ειδικές ικανότητες.

Υπουργός: Κατ' αρχήν, στο θέμα αυτό, στο παράπονο το οποίο αναφέρατε, πρέπει να σας πω ότι όπως γνωρίζετε όλοι, εγώ βλέπω τους πάντες, ακόμη και αν δεν υπάρχει προκαθορισμένη συνάντηση, όπως έγινε χθες, αρκεί να μην υπάρχει κάτι άλλο, το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη, κρίσιμο και σημαντικό και δεν μου επιτρέπει να αφήσω αυτά τα καθήκοντα. Αυτό συνέβη χθες. Γιατί την ώρα που ήρθαν οι συμπολίτες μας στο Υπουργείο Παιδείας, εγώ προσπαθούσα να λύσω, μέσα από τα πλοκάμια της γραφειοκρατίας, το πρόβλημα της μεταφοράς – παρότι δεν είναι δική μου αρμοδιότητα – που είχε ανακύψει και είχε δημιουργήσει προβλήματα στη Λήμνο και στη Σάμο. Το οποίο πρόβλημα τελικά ελύθη, μετά από τρεισήμισι ώρες περιήγηση στα πλοκάμια της ελληνικής γραφειοκρατίας. Πλην όμως, και ο Υπουργός εκείνη την ώρα να μην είναι διαθέσιμος, πρέπει πάντοτε να υπάρχει μέριμνα. Και αυτό κάναμε. Δηλαδή, αμέσως οι συμπολίτες μας οδηγήθηκαν στο Αμφιθέατρο του Υπουργείου και στενοί μου συνεργάτες, οι οποίοι ασχολούνται με το συγκεκριμένο θέμα, της Ειδικής Αγωγής, κάθισαν μαζί τους, είχαν διάλογο και προσπάθησαν να επιλύσουν το ζήτημα. Και νομίζω ότι όχι μόνο δώσαμε απαντήσεις, αλλά σε ότι μας αφορά δίνουμε λύσεις. Θέλω να είμαι πολύ συγκεκριμένος. Εγώ θα σας πω απερίφραστα ότι το καθεστώς και η δομή της Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα του 2012 είναι ντροπή. Είναι ένα καθεστώς και μία δομή της Ελλάδας του '50 και δεν ταιριάζει στην Ελλάδα του σήμερα. Αυτό έχουμε δυστυχώς, αυτό έχουμε παραλάβει. Και πρέπει να σας πω επίσης ότι επειδή έχω ιδιαίτερη ευαισθησία στα θέματα αυτά, από την πρώτη στιγμή, πριν από 3 μήνες που ανέλαβα υπουργός, συγκρότησα μία ομάδα έργου, για να μπορέσουμε να εκσυγχρονίσουμε το θεσμικό πλαίσιο που αφορά τα ζητήματα αυτά και να δώσουμε λύσεις.

Μαρία Νικόλτσιου: Υπουργέ, συγνώμη για τη διακοπή. Λέτε ότι αυτό παραλάβατε. Το θέμα της Ειδικής Αγωγής και τα προβλήματα δεν έχουν ανακύψει τώρα. Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία ήταν στην κυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια...

Υπουργός: Κυρία Νικόλτσιου, μη σπεύδετε. Δεν ανέφερα εγώ κόμματα. Ανέφερα γενικώς, συνολικώς, τη μέριμνα της Πολιτείας, που είναι ελλιπής.

Μαρία Νικόλτσιου: Διαχρονική ευθύνη του πολιτικού συστήματος.

Υπουργός: Αυτό είπα, κυρία Νικόλτσιου. Λοιπόν, τώρα, το πρώτο ζήτημα. Σε ότι μας αφορά, οι πίνακες των εκπαιδευτικών έχουν ήδη αναρτηθεί, δεν υπάρχει κανένα ζήτημα και αν υπήρξε μία μικρή αργοπορία, είναι διότι βάσει του νόμου απαιτούνται 7 ημέρες για τις ενστάσεις και έπρεπε να ξεκαθαρίσουν οι ενστάσεις. Άρα, αυτό το θέμα έχει κλείσει, δε θα υπάρξει κανένα κενό.

Δημήτρης Αλφιέρης: Άλλωστε ακόμα είμαστε μέσα στο Σεπτέμβριο και αν ανατρέξουμε στις προηγούμενες χρονιές, θα δούμε...

Υπουργός: Όμως, εμένα δε με ικανοποιεί αυτό. Αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι όλα είναι εντάξει, όσον αφορά στο εκπαιδευτικό προσωπικό. Απλώς, άργησαν 7 ημέρες, γιατί βάσει του νόμου, έπρεπε να ξεκαθαρίσουν οι ενστάσεις.

Δημήτρης Αλφιέρης: Αυτό το ζήτημα είναι και στην ευθύνη σας, κύριε Υπουργέ. Σωστά;

Υπουργός: Ναι, είναι στην ευθύνη μου. Και το ζήτημα τελείωσε. Οι πίνακες είναι αναρτημένοι, το θέμα έχει κλείσει. Το εξήγησε στους συμπολίτες μας ο στενός μου συνεργάτης, το ζήτημα έχει κλείσει. Όπως επίσης, τοποθετήθηκε και το βοηθητικό και το επιστημονικό προσωπικό. Τώρα, στις μεταφορές. Οι μεταφορές δεν είναι στην αρμοδιότητά μας. Είναι στους Δήμους, στις Περιφέρειες και στο Υπουργείο Εσωτερικών, αλλά παρά ταύτα, όπως σας είπα και πριν, επειδή η κυβέρνηση είναι ενιαία και δεν δέχομαι αυτόν τον κατακερματισμό ευθυνών, σπεύδουμε, πιέζουμε, ούτως ώστε να υπάρξει λύση. Θα σας πω και ένα τρίτο πράγμα, το οποίο είναι συναφές με αυτό που αναφέρω. Υπάρχει ένας κατακερματισμός αρμοδιοτήτων. Δηλαδή, οι εκπαιδευτικοί, το επιστημονικό και το βοηθητικό προσωπικό στο Υπουργείο Παιδείας, οι μεταφορές στο Υπουργείο Εσωτερικών, το νοσηλευτικό προσωπικό στο Υπουργείο Υγείας. Εγώ θέλω αυτό να το τελειώσουμε. Δηλαδή, να συγκεντρωθούν οι αρμοδιότητες, ούτως ώστε ένας να είναι ο υπεύθυνος και ένας να λογοδοτεί. Αυτός ο κατακερματισμός που υπάρχει στην Ειδική Αγωγή είναι προβληματικός, δημιουργεί προβλήματα. Η δική μου εισήγηση, λοιπόν – γιατί σας είπα ότι είχα συγκροτήσει μία ομάδα εργασίας από την αρχή – προς τον Πρωθυπουργό είναι να υπάρξει μία συγκέντρωση αρμοδιοτήτων, ούτως ώστε αυτό το «μπαλάκι» να μη γίνεται, να μην υπάρχει. Ένας να είναι ο υπεύθυνος, και να λύνει τα θέματα. Το δεύτερο και μακροπρόθεσμο, το οποίο είναι απόρροια της ομάδας έργου και επίσης τους το είπαμε χθες, είναι ότι πρέπει να υπάρξει αύξηση των πόρων. Και αυτό κάνουμε. Κάνουμε μία μεταφορά πόρων από κονδύλια τα οποία δεν έχουν απορροφηθεί στη Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης και από το ΕΣΠΑ, ούτως ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε περισσότερους πόρους για την Ειδική Αγωγή, που για μένα είναι εξαιρετικά κρίσιμο.

Μαρία Νικόλτσιου: Μάλιστα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Είναι πολύ σημαντική η παρέμβασή σας.

Δημήτρης Αλφιέρης: Πάντως, άλλαξε και λίγο η εικόνα που είχαμε στην αρχή. Γιατί, εγώ όπως άκουγα, ερχόμενος στο σταθμό, την εκπομπή σας, Μαρία και Βαγγέλη, πήρα μία εικόνα ότι υπήρχαν καροτσάκια έξω στο δρόμο, μαζί με γονείς και δεν τους δεχόταν κανείς στο Υπουργείο.

Υπουργός: Αυτό δεν είναι αληθές και μπορούν να σας το πουν και οι ίδιοι.

Βαγγέλης Δουράκης: Μας είπαν ότι τους δέχτηκαν άνθρωποι δικοί σας..

Υπουργός: Εδόθη εντολή και πέρασαν στο Αμφιθέατρο και κατέβηκαν στενοί μου συνεργάτες, οι οποίοι ασχολούνται ακριβώς με αυτά τα θέματα, είναι ειδικοί στα θέματα της Ειδικής Αγωγής.

Δημήτρης Αλφιέρης: Αυτό είναι σημαντικό.

Υπουργός: Και θέλω να επαναλάβω δύο πράγματα. Ότι όσον αφορά στο Υπουργείο Παιδείας, όλα έχουν ολοκληρωθεί. Δεν υπάρχει κανένα κώλυμα, κανένα κενό, πιέζουμε τα συναρμόδια Υπουργεία, δεν το αφήνουμε στην τύχη του ούτε το θέμα της μεταφοράς, ούτε για το νοσηλευτικό προσωπικό. Εμείς έχουμε μεριμνήσει και για τη βραχυπρόθεσμη πολιτική, αλλά και για το μακροπρόθεσμο, που είναι σημαντικό. Συγκέντρωση αρμοδιοτήτων, με αύξηση πόρων. Αυτά είναι τα δύο σημαντικά ζητήματα κατά τη γνώμη μου.

Μαρία Νικόλτσιου: Είναι πολύ σημαντικό αυτό που λέτε, τους είδαν οι συνεργάτες σας και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Η ουσία του θέματος, όμως, είναι να μην ξαναβρεθούν αυτοί οι άνθρωποι στην ανάγκη να πάρουν τα καροτσάκια τους και να κάνουν παράσταση, έξω από οποιοδήποτε υπουργείο, πόσο μάλιστα έξω από το Υπουργείο Παιδείας. Να μην ξαναδούμε αυτή την εικόνα.

Δημήτρης Αλφιέρης: Και να υπάρξει μία συνεννόηση μεταξύ των Υπουργείο. Δηλαδή, Υπουργείο Μεταφορών, Υπουργείο Εσωτερικών, Υπουργείο Παιδείας, πρέπει με κάποιο τρόπο, κάποιος να συντονίζει αυτές τις προσπάθειες.

Υπουργός: Χθές, κυρία Νικόλτσιου και κύριε Αλφιέρη, σας είπα ότι επί τρεισήμισι ώρες προσπαθούσα να λύσω ένα πρόβλημα, το οποίο δεν είναι της αρμοδιότητάς μου, είναι αρμοδιότητα των Δήμων, των Περιφερειών και του Υπουργείου Εσωτερικών, για τη μεταφορά των μαθητών στη Λήμνο και τη Σάμο, το οποίο τελικά λύθηκε, αλλά θα άξιζε κάποια στιγμή να σας περιγράψω το χρονικό της περιήγησης στα πλοκάμια της ελληνικής γραφειοκρατίας.

Μαρία Νικόλτσιου: Θα μας τα πείτε, είναι μία πολύ σημαντική κουβέντα.

Υπουργός: Θέλω να πω, λοιπόν, ότι η δική μας παρουσία είναι εργώδης, ούτως ώστε να λύνονται τα προβλήματα. Και βλέπετε ότι από την αρχή της χρονιάς, τα προβλήματα, παρά τις στρεβλώσεις και τις παθογένειες δεκαετιών, ήταν ευτυχώς λίγα. Δε μας ικανοποιεί αυτό. Θέλουμε, όπως έχω πει επανειλημμένα, να δώσουμε δομικές λύσεις, ούτως ώστε του χρόνου να μην σκεφτόμαστε, να μην ασχολούμεθα καν με τέτοια προβλήματα.