Με «αέρα» από τον ευρωπαϊκό νότο έρχεται από το 2013 η αξιολόγηση στα ελληνικά σχολεία.
Το υπουργείο Παιδείας επέλεξε για την αξιολόγηση δασκάλων και καθηγητών να εφαρμόσει ένα ήπιο σύστημα, που προσιδιάζει περισσότερο με το πορτογαλικό. Δεν προβλέπονται αυστηρές ποινές για όσους δεν περάσουν το «τεστ» ούτε τίθεται ζήτημα σύνδεσης της αξιολόγησης με τη χρηματοδότηση ή κατηγοριοποίηση των σχολείων σε «καλά» και «κακά» ανάλογα με τις επιδόσεις των μαθητών, όπως προβλέπει το «σκληρό» αγγλοσαξονικό σύστημα. Με βάση το προτεινόμενο σύστημα, που θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά φέτος, ο διευθυντής του σχολείου θα έχει τον πρώτο λόγο για την «υπαλληλική συνέπεια και επάρκεια» του εκπαιδευτικού και ο σχολικός σύμβουλος για την επαγγελματική ανάπτυξή του. Εάν το αποτέλεσμα κριθεί ως «ελλιπές» τότε ο εκπαιδευτικός δεν θα μπορεί να διεκδικήσει θέση στελέχους. Θα πρέπει να επιμορφωθεί και να επαναξιολογηθεί.
Εμπειρία
Ωστόσο, η κακή εμπειρία από το παρελθόν με την εφαρμογή του θεσμού του επιθεωρητή, αλλά και ο φόβος ότι μελλοντικά η αξιολόγηση μπορεί να αποτελέσει το «όχημα» για την έξοδό τους από το δημόσιο τομέα οδηγούν τους εκπαιδευτικούς να ζητούν «εγγυήσεις».
Αξιολόγηση α λα πορτογαλικά και όχι αγγλοσαξο-νικά
«Μόνο εάν αποσυρθούν οι διατάξεις του νόμου 4024/11 οι οποίες συνδέουν την βαθμολογική και τη μισθολογική εξέλιξη των εκπαιδευτικών με την αξιολόγηση, θα συμμετάσχουμε στο διάλογο. Εάν, όμως, το υπουργείο Παιδείας επιχειρήσει μονομερώς να επιβάλλει τις θέσεις του για το θέμα, τότε οι εκπαιδευτικοί θα αντιδράσουμε δυναμικά», αναφέρει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος κ. Κομνηνός Μαντάς. Όπως σημειώνει, οι εκπαιδευτικοί είναι υπέρ της αξιολόγησης αρκεί να αποτιμά όλους τους παράγοντες που επηρεάζουν την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου (π.χ. αναλυτικά προγράμματα, βιβλία, υποδομές) και να μη θεωρεί τον εκπαιδευτικό ως αποκλειστικό υπεύθυνο για ό, τι στραβό υπάρχει.
«Σχολές»
Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου εφαρμόζεται στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης εδώ και χρόνια. Ωστόσο, το σύστημα που υιοθετείται διαφέρει ανάλογα με τη χώρα και την κουλτούρα της.
Σύμφωνα με στοιχεία του Ευρωπαϊκού Δικτύου «Ευρυδίκη», δύο είναι οι κυρίαρχες «σχολές»: Η πρώτη συναντάται στην Πορτογαλία και από αυτήν έχει αντλήσει στοιχεία η Ελλάδα, καθώς και άλλες χώρες του Νότου, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, ενώ η δεύτερη στη Μεγάλη Βρετανία.
Τι συμβαίνει σε χώρες του εξωτερικού
Πορτογαλία
Υπεύθυνο για την εποπτεία της ποιότητας στο εκπαιδευτικό σύστημα, μέσω της σχολικής επιθεώρησης, είναι το υπουργείο Παιδείας και Επιστημών. Η εξωτερική αξιολόγηση του σχολείου διενεργείται από δυο ή τρεις επιθεωρητές και ένα εξωτερικό μέλος που διορίζεται από το υπουργείο. Η αξιολόγηση γίνεται σε πεντάβαθμη κλίμακα και τα αποτελέσματά της συνδέονται άμεσα με «συμβόλαια αυτονομίας» που καθορίζουν το βαθμό αυτονομίας του σχολείου. Αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας είναι, βεβαίως, και η αυτοαξιολόγηση των σχολείων. Σε ό, τι αφορά τους κανονισμούς σχετικά με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, ευθυγραμμίζονται με το Ολοκληρωμένο Σύστημα για την Αξιολόγηση της Απόδοσης της Δημόσιας Διοίκησης (SIADAP). Το νέο μοντέλο αξιολόγησης, που άρχισε να εφαρμόζεται από την τρέχουσα σχολική χρονιά (2012-13), ορίζει ότι η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών οφείλει να καλύπτει τις ακόλουθες τρεις διαστάσεις του έργου τους: Επιστημονικό-παιδαγωγικό, συμμετοχή σε σχολικές δραστηριότητες και συνδέσεις με την κοινότητα και επαγγελματική ανάπτυξη. Η αξιολόγηση είναι υποχρεωτική για όλους τους εκπαιδευτικούς, ενώ σύμφωνα με το νέο μοντέλο θα εφαρμόζεται κάθε τέσσερα χρόνια.
Αγγλία
Αρμόδιος φορέας είναι το Ofsted (Office for Standards in Education) που επιθεωρεί τακτικά όλα τα σχολεία. Το Ofsted διοικείται από μια Επιτροπή (Board) που απαρτίζεται από εξειδικευμένους επιστήμονες και μια Συλλογική Ομάδα Διαχείρισης (Corporate Management Team). Η επιθεώρηση αποτελεί, στην ουσία, μια ανεξάρτητη εξωτερική αξιολόγηση της ποιότητας του σχολείου σε δείκτες, όπως τα προγράμματα σπουδών, αλλά και η πρόοδος που σημειώνουν οι μαθητές ή τα πρότυπα που επιτυγχάνονται σε εθνικού επιπέδου εξετάσεις. Επίσης, οι επιθεωρητές συγκεντρώνουν στοιχεία από τους μαθητές για να διαπιστώσουν εάν είναι ικανοποιημένοι από την παρεχόμενη εκπαίδευση και το βαθμό στον οποίο αισθάνονται ασφαλείς στο σχολείο. Σε ό, τι αφορά τους εκπαιδευτικούς, οι κανονισμοί για την αξιολόγηση της επίδοσής τους καλύπτονται από την Πράξη για τις Αμοιβές και το Καθεστώς των Εκπαιδευτικών (STPCD). Η αξιολόγηση διαφοροποιείται ανάλογα με το στάδιο της σταδιοδρομίας του εκπαιδευτικού που αξιολογείται και διακρίνεται σε πέντε βαθμίδες: 1) Προσοντούχος εκπαιδευτικός. 2) Εκπαιδευτικός με βασικά προσόντα. 3) Εκπαιδευτικός στην ανώτερη μισθολογική κλίμακα. 4) Εξαιρετικός εκπαιδευτικός και 5) Εκπαιδευτικός προχωρημένου επιπέδου.
Αυστραλία
Πληθώρα συστημάτων αξιολόγησης εφαρμόζονται σε χώρες εκτός Ευρώπης. Ενδεικτικό είναι το μοντέλο που εφαρμόζεται στην Αυστραλία όπου η πρόοδος των εκπαιδευτικών παρακολουθείται μέσω του Εθνικού Προγράμματος Αξιολόγησης και μέσω αξιολογήσεων σε επίπεδο πολιτείας και επικράτειας. Συνήθως, οι διαδικασίες αξιολόγησης των εκπαιδευτικών συμβαίνει σε δύο περιπτώσεις: α) για πιστοποίηση ώστε να διδάξουν στην πολιτεία ή περιφέρεια και β) για επαγγελματική εξέλιξη.
Οι προσεγγίσεις στην εξωτερική αξιολόγηση ποικίλλουν στις διοικητικές περιφέρειες. Οι εξωτερικοί αξιολογητές μπορεί να είναι υπηρεσιακοί παράγοντες ή άτομα με ακαδημαϊκό υπόβαθρο ή επιτυχημένο ιστορικό στη διαχείριση σχολείων. Τέλος, στα περισσότερα συστήματα αξιολόγησης λαμβάνονται υπόψη τα δεδομένα που προκύπτουν από τις εξετάσεις των μαθητών, ενώ σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις αναλύονται τα αποτελέσματα των εξετάσεων σε γραφή και αριθμητική.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
"Η" 17/11/2012
Επόμενο >
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου