Εξαιρετική και φέτος η παρουσία του χορευτικού τμήματος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ευρυτανίας στην 4η Περιφερειακή Συνάντηση Χορευτικών Τμημάτων Π.Ε. Στ. Ελλάδας

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε πραγματοποιήθηκε και φέτος η 4η κατά σειρά Περιφερειακή Συνάντηση Χορευτικών Τμημάτων Συλλόγων Εκπαιδευτικών Π.Ε. Στερεάς Ελλάδας. Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ευρυτανίας, συμμετείχε για ακόμα μια χρονιά, με το χορευτικό του τμήμα στην εκδήλωση, η οποία έλαβε χώρα στο Συνεδριακό Κέντρο της Θήβας. 

Το χορευτικό τμήμα του Συλλόγου μας, με την καθοδήγηση της χοροδιδασκάλου του, Δήμητρας Λάππα παρουσίασε παραδοσιακούς χορούς από την περιοχή της Αλμωπίας κλέβοντας τις εντυπώσεις. 

Οι χοροί που παρουσίασε ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ευρυτανίας ήταν :

1. Συρτός Μακεδονίας 

2. Μπαϊντούσκα Λουτρακίου 

3. Πατρούνινο (η κατάληξη –ίνο δηλώνει προέλευση ή στη συγκεκριμένη περίπτωση κτήση, έτσι είναι ο χορός της Πατρούνας, δηλαδή της Πετρούλας) 

4. Τικφέσκινο (χορός που κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από την περιοχή Τικφές, του σημερινού κράτους των Σκοπίων) 

5. Σάρενι Τσουράπι (παρδαλά τσουράπια, ερωτικός χορός των νέων που επιδείκνυαν τα πολύχρωμα πλεκτά τσουράπια, τις κάλτσες τους) 

6. Σύρε-σύρε (ονομασία που σημαίνει «άπλωσε-άπλωσε» εννοώντας τα προικιά) 

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε πολύ τον Πολιτιστικό Σύλλογο Καρπενησίου για την πολύτιμη βοήθεια του και την παραχώρηση των αντρικών στολών. Αλλά και το Σύλλογο Εκπαιδευτικών Π.Ε. Θήβας «Ο Πίνδαρος» για την όμορφη φιλοξενία και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την επόμενη συνάντηση, η οποία θα γίνει στη Χαλκίδα. 

ΑΛΜΩΠΙΑ 

Η επαρχία της Αλμωπίας βρίσκεται στη Βόρεια-Κεντρική Μακεδονία και κατέχει το Βόρειο τμήμα του νομού Πέλλας. Αναφέρεται και ως «καρατζόβα» επί Τουρκοκρατίας(λέξη τουρκικής προέλευσης που σημαίνει Μαύρη Γη, Μαύρη Κοιλάδα) αλλά και ως «Μογλενά» στο τέλος του Βυζαντίου. Η ονομασία «Μογλενά», δηλαδή Μαύρη Γη, μπορεί και να προέρχεται από το βουλγαρικό «μίγκλα», δηλαδή ομίχλη που σημαίνει ομιχλώδης – υγρός τόπος. Η Αλμωπία ήταν μια από τις 17 επαρχίες του Μακεδονικού Βασιλείου, περιοχή που έχει δεχθεί πάρα πολλά στοιχεία από διαφορετικούς λαούς που έζησαν μαζί την περίοδο της τουρκοκρατίας, ντόπιοι Μακεδόνες, Σλάβοι, Βούλγαροι, Ρούμηδες, Τσιγγάνοι, Βλάχοι κ.α. 

ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ 

Μέχρι τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο συναντάται γυναικεία φορεσιά με σιγκούνι. Σταδιακά τα επόμενα χρόνια η περιοχή δέχεται την επίδραση των αστικών κέντρων (Έδεσσα, Νάουσα) και διαμορφώνεται η λεγόμενη «βόντενσκα ρούμπα» (εδεσσαϊκή φορεσιά) με τα φουστάνια. 

Οι άντρες πριν το 1900 περίπου φορούσαν την Κασούλα (μακεδονική φουστανέλα) ενώ μετά το 1900 μαύρο σαλβάρι, δηλαδή παντελόνι, πουκαμίσα και κοντό γιλέκο. 

ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ 

Τα παραδοσιακά όργανα ήταν γκάιντες, ταμπουράδες, καβάλια, φλογέρες, νταούλια και νταϊρές. Όταν οι χοροί χορεύονταν με αυτά και με τη συνοδεία τραγουδιού ήταν ήρεμοι. Σταδιακά αλλάζουν τα όργανα με πρώτο το βιολί και το κλαρίνο και μετά τα χάλκινα και το ακορντεόν. Τα τραγούδια εγκαταλείπονται καθώς απαγορεύεται το ντόπιο γλωσσικό ιδίωμα και αρχίζει να αναδιαμορφώνεται το μουσικοχορευτικό ύφος που χαρακτηρίζεται από το έντονο, γρήγορο και δυναμικό στοιχείο και τον ενθουσιασμό. 

ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΟΡΟ 

Παραδοσιακό άντρες και γυναίκες σχημάτιζαν ξεχωριστές ομάδες (τάνετς) και χόρευαν ανεξάρτητα την ίδια μελωδία, εκτός από ειδικές περιπτώσεις όπως ο γάμος.

Περιφερειακή Συνάντηση Χορευτικών Τμημάτων Συλλόγων Εκπαιδευτικών Π.Ε. Στερεάς Ελλάδας

Ο θεσμός αυτός, που καθιερώθηκε τα τελευταία χρόνια, στηρίζεται από τους εκπαιδευτικούς με μεγάλη συμμετοχή. 

Την διοργάνωση για την επόμενη χρονιά ανέλαβε ο Σύλλογος Δασκάλων- Νηπιαγωγών Χαλκίδας.